Facebook

"This is a playground world"

กว่าจะมาเป็น Playground ตอนที่ 7

13/11/2549

23.46 น.

"จังหวะชีวิต"

เสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาได้เดินทางไปเรียนรู้ในสิ่งต่างๆ
ไปเรียนรู้ชีวิตคนที่มีหนี้สิน 18 ล้าน ตอนอายุ 23
เรียนรู้ชีวิตคนที่เป็นเถ้าแก่มีเงินเป็น 10 ล้าน เมื่ออายุ 21
ไปดูชีวิตของคนที่ไม่เคยยึดติดกับเงินทอง
ดูชีวิตของคนที่ทุกลมหายใจมีแต่เงิน
แต่ละคนมีเส้นทางที่ได้เลือกไว้ต่างกัน
ผมเรียกมันว่า จังหวะ
บางคนช้า บางคน เร็ว บางคนสนุกสนาน บางคนยากแค้นลำเค็ญ
นั่นคือจังหวะของแต่ละคนที่ต่างกัน
มันจะยอดเยี่ยมก็ตอนที่จังหวะเหล่านี้มารวมกันเพื่ออะไรบางอย่าง

ถ้าจะพูดอีกนัย คน คนก็ใช่ว่าจะซ้ำกันจังหวะ เดียว
บางช่วงประสบความสำเร็จ
บางช่วงชีวิตบัดซบ
เป็นเรื่องที่มหัศจรรย์ที่ยากจะอธิบาย

แสงแดดยามเที่ยงที่บางแสน
มันร้อนแรงมากจนทำให้คิดว่า ที่อื่นจะร้อนแบบนี้รึป่าว
เนื่องจากมหาลัยของผม ไม่ค่อยมีต้นไม้
ความร้อนจากแสงแดดจึงส่องกระทบผิวได้โดยตรง
พื้นถนนคอนกรีตระอุไปด้วยไอร้อน
มันเป็นวันที่จังหวะชีวิตของใครบางคนเริ่มเปลี่ยนแปลง
วงดนตรีเฉพาะกิจของปี 1 จริงๆแล้วมี คน
แต่แล้วด้วยจังหวะที่แตกต่างหรือด้วยเหตุผลกลใด
ก็ไม่ทราบได้ ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นครั้งใหญ่
ความใกล้ชิด และการที่จะได้เริ่มเป็นพี่ปี 2 ใกล้เข้ามาทุกที
การเตรียมตัวต้อนรับน้องที่จะเข้ามาใหม่เริ่มขึ้น
กลุ่มของวงดนตรีปี 1ก็ได้ถูกแบ่งออกเป็น กลุ่ม
คือกลุ่มทีมงานจัดกิจกรรม
กับกลุ่มอิสระ
พี่ติ๊ก พี่เก้ง สังกัดอยู่ในกลุ่ม ทีมงาน
ดังนั้นช่วงเวลาที่จะมาเล่นดนตรีก็เลยลดน้อยลง
เมื่อเป็นดังนี้ แต่ละกลุ่มจึงต้องดำเนินไปตามจังหวะเฉพาะตัว
ผมเองก็ได้แต่นั่งมองดูความเป็นไปของการเปลี่ยนแปลง
ที่กำลังเกิดขึ้น โดยไม่สามารถคาดเดาอนาคตได้ว่าจะเป็นอย่างไร

16/11/2549

22.53 น.

"เตรียมการงานรับน้อง"

คนดีๆคงไม่มีที่อยู่จริงๆคับ
มีเรื่องเล่าของท่านเปามาเล่าให้ฟัง
ใครๆก็คงรู้ถึงความซื่อตรงของท่านเปานะคับ
เรื่องมีอยู่ว่า ท่านเปาได้ไปล้อมจับผู้ต้องหา(ยังกะหน่วยสวาท)
ในข้อหา ฆ่าคนตาย แต่บังเอิญลูกของผู้ต้องหารายนี้ป่วยหนัก

ผู้ต้องหาจึงขอร้องท่านเปาว่า ขอให้ลูกตนเองหายป่วยก่อน
แล้วตนเองจะยอมไปมอบตัวที่ศาลไคฟง
เป็นเราๆท่านๆลองคิดดูนะคับว่าจะทำอย่างไร

และด้วยความเที่ยงตรงของท่านเปา
ท่านจึงตอบไปว่า ไม่ได้เด็ดขาด
ท่านทำผิดข้อหาอุกฉกรรจ์ จะต้องรีบพิพากษาโดยเร็ว
และอีกข้อ ทำไมตอนที่ท่านฆ่าคนท่านไม่รอให้
ผู้ตายได้บอกลาลูกเมียแล้วเตรียมใจตายก่อนเล่า...
ถ้าไม่ใช่ท่านเปาทำแบบนี้จะต้องโดนว่า แล้งน้ำใจแน่ๆเลยคับ
ผมโดนมากับตัวคับเรื่องนี้ ผมก็ไม่เลือกความถูกต้องแต่เลือกน้ำใจ

ความดิมจากตอนที่แล้ว
ที่พี่ติ๊กกับพี่เก้งจะต้องเตรียมงานรับน้องในปีต่อไป
ซึ่งผมเองก็วนเวียนอยู่แถวๆนั้นด้วยเช่นกัน
ตามจองเวรจองกรรมไปเรื่อยๆ
นับว่าเป็นช่วงเวลาที่น่ารักจริงๆสำหรับพี่เก้งและพี่ติ๊ก
วันเวลาก็ล่วงเลยไปเรื่อยๆ การเล่นดนตรีของพวกเค้าก็หายไป
เวลามากมายถูกใช้ในกิจกรรมการรับน้องปีหน้า
แต่ก็แน่นอนว่าพวกเค้าก็อยากจะแสดงดนตรีให้น้องใหม่ได้ดู
แต่อะไรๆก็ไม่เป็นดั่งตั้งใจเสมอไป
--------------------------------
โปรดติดตามตอนต่อไป 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น