4/2/2550
14.17 น.
"เดือนแห่งความรัก วันวาเลนไทน์ที่แสนเหงา"
กุมภาพันธ์ จะเดินไปทางไหน จะมองดูอะไรก็เห็นจะเป็นเรื่อง
ของความรักไปซะทั้งหมด แม้แต่ชาเขียวยังยอมกลายเป็น
ชาเขียวกลีบกุหลาบที่มาในมาดขวดสีชมพูหวานหยด
ปีนี้ 2550 เดือนแห่งความรักมาพร้อมๆกับความกดอากาศสูง
ซึ่งทำให้มีอากาศที่หนาวเย็น เห็นแล้วก็ให้อิจฉาหนุ่มสาวหลายคู่
ที่หนาวนี้ยังมีคนคอยให้ความอบอุ่น ถึงแม้จะไม่ได้นอนเคียงกัน
ใต้ผ้าห่ม แต่แค่มีข้อความส่งผ่านอากาศ ไปแสดงความรัก
ความห่วงใยไปยังคนที่เรารู้สึกดีๆ มันก็ทำให้หัวใจอบอุ่นขึ้นมาได้
สำหรับผมเองวาเลนไทน์ในสมัยเรียนก็ไม่มีอะไรมากมาย
ตอนปี 1 หลังจากเรียนเสร็จก็กลับบ้านไปนอนโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ปี 2 ดีหน่อยที่ยังได้ไปงาน 4 จตุรหม้อโชว์ ปีนี้มีดอกกุหลาบ
จากชายหนุ่มมาสองสามดอก T-T (ก็ยังดีกว่าไม่ได้อ่ะเนอะ)
ปี 3 ปีนี้เหนื่อยนิดหน่อยเพราะต้องไปเป็นศิราณีให้หลายๆคน
สนุกดีแต่ก็รู้สึกว่า เอ...เรานี่มัวทำอะไรอยู่นี่
เผลอแป๊บเดียวก็มานั่งอยู่ริมทะเลคนเดียวอีกแล้ว
ปี 4 ปีนี้มีฝึกสอนแล้วได้ไปสอนในโรงเรียนหญิงก็เลยเริ่มมีของขวัญ
แต่ก็ไม่ได้มากมาย(เพราะเป็นโรงเรียนหญิงเค้าก็ให้ตามมารยาทน่ะ)
แต่จริงๆแล้วต้องบอกว่าสมัยนั้นก็หลอกตัวเองเหมือนกัน
คิดไปเองว่าไม่เห็นสำคัญไร้สาระหรืออะไรก็ว่าไป
แต่ก็อย่างว่าพอเห็นคู่อื่นเค้าเดินจูงมือควงแขนกันก็มีอิจฉาอยู่ มาก...
วันนึงขณะที่นั่งทำงานอยู่ที่บริษัท ก็เปิดวิทยุฟังเพลงต่างๆไปด้วย
แล้วเพลงหนึ่งก็ถูกเปิดขึ้น
คน คนนึง กับใจซึมๆ ที่ยังเฝ้าคอยจะได้พบใครในซักวัน
เดินคนเดียวอยู่ไปวันๆ มานานเหลือเกิน มันเหงาซะจนเริ่มท้อใจ...
ว่าแล้วเหมือนกับมันเสียดแทงไปในก้นบึ้งของห้วงคำนึง
ทำให้น้ำตามันซึมออกมา ในที่สุดเราก็รู้ว่าเราหลอกตัวเองมานาน
เริ่มเข้าใจเรื่องแบบนี้มากขึ้น เข้าใจตัวเองมากขึ้น เปิดกล่องที่ปิดกั้นตัวเองมานาน
ปีนี้ 2550 ก็ยังไม่รู้ว่า วาเลนไทน์นี้จะเหงาเช่นเคยหรือไม่
11.29 น.
"ควันหลง มีทแอนด์กรี๊ด"
วันอาทิตย์ที่ 4/2/2550
ไปดู เพลย์กราวด์ที่มาบุญครอง(ลานหน้าโตคิว)
นัดเจอกับน้องๆกันก่อนเวลาแล้วก็นั่งเล่นนั่งคุย กินติมกันสนุกสนาน
ได้ของฝากเป็นขนมมา 2 ถุง ข้าวตังหรือ ข้าวแต๋น อะไรซักอย่าง
ผมเองก็เรียกไม่ถูกกินเป็นอย่างเดียว ส่วนอีกห่อ ก็เป็น ขนมสาลี่มั้ง
ซึ่งหอมมาก โดนพี่เก้งแย่งกินด้วย
วันนั้นมีวงเล่นด้วยกันหลายวง เปิดด้วย วงน้องใหม่ อารี
ซึ่งวงนี้เค้าเล่นปล่อยวางด้วย เล่นได้ดีมากๆอนาคตน่าจะไปได้ไกล
ประทับใจเพราะเล่นเพลงของเพลย์กราวด์นั่นแหละ 555
ต่อมาก็เป็น เกิร์ลลี่ เบอร์รี่ ซึ่งสะกดสายตายหนุ่มหื่นอย่างผม
ได้อย่างชะงัดนัก ก็นะแต่ละนางไม่ธรรมดาจริงๆ
เสร็จจากสาวงามก็ตามมาด้วย หนุ่มหล่อมาดเท่ โจ-ป๊อบ
โอ้โห แบบนี้แหละ เจ๊ถึงได้อยากมาไงล่ะจ๊ะ ทำอะไรก็ดูดีนะคนหล่อ
แม้แต่เล่นมุขเสี่ยวยังหล่อเลยคิดดูดิท่านผู้ชม
และก็ตามมาติดๆด้วย ศิลปินที่กำลังมาแรง แบล็ควนิลา
วงนี้ก็หล่อมากๆไม่แพ้โจป๊อบเลยคับ ว่าแล้วก็ให้นึกหนักใจ
เอ... แล้วเพลย์กราวด์จะเอาหนุ่มหล่อที่ไหนมาสู้ล่ะเนี่ย
ไอ่ที่หล่อๆ ก็ออกกันหมดแล้ว(หุหุ มีใครมั่งไปนึกเอาเองนะขอรับ)
ปิดท้ายด้วยขวัญใจของเรา หนุ่มๆ พีจี นั่นเอง
ไม่ต้องหล่อแต่น่ารักและสุดมันก็พอ คงเป็นคำนิยามที่เหมาะที่สุด
ใครจะหล่อใครจะเท่ พีจีไม่สน ขอมันส์ไว้ก่อน วันนั้นแม้แต่
ผู้ชมที่จะมาเพื่อชมฟุตบอลกันยังต้องถูกสะกดด้วยความเร่าร้อน
หยุดดูคอนเสิร์ตนี้กันแม้แต่บนทางขึ้นรถไฟฟ้า
ก็ยังมีผู้ชมมาชมกันแน่นขนัด
ขนทั้งเพลงเก่าเพลงใหม่มาแสดงได้มันส์สุดๆจริง
จบงานนี้แบบสนุกมาก ว่าแล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านกลับช่อง
ตัวใครตัวมันล่ะเนอะ
________________
โปรดติดตามตอนต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น